اخذ پذیرش تخصص پزشکی:
به خاطر درخواست بالای پزش‍کان عزیز و گرامی از ایران که مشتاق مهاجرت کاری و تحصیلی به آلمان هستند چکیده ایی از چند سایت را ‍که در این باره اطلاعات داده اند برای شما اینجا قرار می دهیم.

پزشکان ایرانی که خواهان گرفتن تخصص از آلمان باشند، می‌توانند بدون هزینه و آزاد از محدویت سنی و زمانی خاص درخواست ادامه تخصص کنند. کلیه پزشکان عمومی که تمایل دارند در یک تخصص پزشکی در آلمان ادامه تحصیل بدهند، میتوانند جهت ادامه تحصیل در یکی از تخصص های پزشکی در کشور آلمان اقدام بنمایند. قابل توجه اینکه تخصص پزشکی در آلمان از پر تقاضا ترین دوره های تحصیلی در این کشور میباشد و دولت آلمان برای تخصص پزشکی در این کشور اهمیت زیادی را قائل میباشد. کسانی که تمایل دارند تخصص پزشکی را در آلمان بگذرانند، میتوانند در کلیه تخصصهای موجود درخواست نمایند. در زیر لیست تخصص های پزشکی در آلمان آمده است.

کلیه پذیرش ها از دانشگاههای مورد تایید وزارت بهداشت میباشد و مدارک صادره در ایران مورد تایید است

طول دوره	72 ماه معادل 6 سال
زبان	آلمانی
مدرک مورد نیاز	حداقل سطح B2
زمان شروع تحصیل	محدودیت زمان شروع تحصیل ندارد
هزینه زندگی	ماهی 500 الی 700 یورو
امکان خوابگاه	بله
هزینه دوره	رایگان
امکان دریافت حقوق در حین تحصیل	بله
امکان کار تخصصی در حوزه تخصصی	بله
امکان داشتن مطب بعد از فارغ التحصیلی	بله
نوع دانشگاه	مورد تایید وزارت بهداشت ایران
امکان همراهی خانواده	بله

برخی از دانش‌آموختگان رشته‌های علوم پزشکی در دانشگاه‌های ایران، دانشگاه‌های آلمان را برای گذراندن دوره‌های تخصص انتخاب می‌کنند. در همین زمینه گفت و گویی انجام داده‌ایم با دکتر مسعود علمی، پزشک ایرانی مقیم آلمان.

عداد داوطلبان تحصیل در رشته‌های علوم پزشکی و به ویژه دوره‌های تخصص پزشکی در دانشگاه‌های آلمان قابل توجه است. میان سیستم آموزش عالی آلمان و ایران تفاوت‌هایی وجود دارد و این تفاوت‌ها در رشته‌های پزشکی حتی شامل نوع مدارک دانشگاهی و مقطع تحصیلی می‌شود. دکتر مسعود علمی در گفت و گو با دویچه وله از جزییات تحصیل در رشته‌های پزشکی در دانشگاه‌های آلمان و به ویژه ورود به دوره‌های تخصص پزشکی می‌گوید.

طبق قوانین آلمان، قوانین مربوط به پزشکانی که تبعه‏ ی اتحادیه‏ ی اروپا نیستند و فارغ ‏التحصیل پزشکی‏ عمومی از خارج از اتحادیه‏ ی اروپا هستند، با قوانینی که شامل حال پزشکان آلمانی و پزشکان تبعه‏ ی کشورهای اتحادیه‏ی اروپا می‏شود، متفاوت است.
برای پزشکان ایرانی‏ که می‏خواهند در آلمان ادامه‏ ی تحصیل بدهند، دو گزینه وجود دارد؛ یکی ادامه‏ ی تحصیل در مقاطع تخصص بالینی یا کلینیکال در رشته‏ های مختلف و دوم ادامه‏ ی تحصیل در مقطع دکترا یا (PhD) در رشته‏ های پایه ‏ی علوم پزشکی در دانشگاه‏های مختلف آلمان است که هرکدام از آن‏ها شرایط خاص خود را دارد و سیستم ورود به آن متفاوت است.

می‏دانیم که در آلمان مدرکی که فارغ ‏التحصیلان رشته‏ های علوم پزشکی، چه دندان‏پزشکی و چه خود پزشکی عمومی، در نهایت می‏گیرند، برخلاف ایران، مدرک دکترا نیست، بلکه مدرکی معادل فوق‏ لیسانس یا کارشناسی ارشد است و گرفتن مدرک پی ‏اچ ‏دی PhD همانند تحصیل در مقطع دکترا در سایر رشته‌هاست. ولی بسیاری از داوطلبان تحصیل در رشته‏ های پزشکی که از ایران فارغ ‏التحصیل شده ‏اند، علاقه دارند تخصصی در دانشگاه‏های آلمان بگیرند. مثلاً در ایران پزشک عمومی بوده ‏اند و الان می‏خواهند وارد دوره‏ ی تخصص قلب و عروق و… بشوند که فکر می‏کنم این همان دوران پزشکی بالینی یا کلینیکال باشد که به آن اشاره کردید. شرایط برای ورود به این دوره‏ ها چیست؟ چه مدارکی لازم است و احیاناً باید به کجا مراجعه کنند؟ مستقیم باید به دانشگاه مراجعه کنند و یا به یک کلینیک یا پروفسور؟

در این ارتباط چند مسئله اهمیت پیدا می‏کند. سئوالی که بسیاری از همکاران مطرح می‏کنند، این است که آیا بین فارغ ‏التحصیل یکی از شعبه‏ های دانشگاه آزاد با فارغ‏ التحصیل دانشگاه سراسری تفاوتی هست یا نه. که باید گفت در این زمینه تفاوتی وجود ندارد. یعنی پزشکی که در ایران چه از دانشگاه آزاد و چه از دانشگاه سراسری فارغ‏التحصیل شده باشد، در هر دو صورت، می‏تواند برای ورود به دوره‏ های تخصصی در آلمان اقدام کند.

اما این‏که چه شرایطی وجود دارد؛ اولاً پزشک باید آن‏جا مدرک کامل فارغ ‏التحصیلی داشته باشد، اجازه‏ ی طبابت یا اجازه‏ ی پزشکی از وزارت بهداشت ایران داشته باشد و عضو سازمان نظام پزشکی ایران باشد. یعنی داشتن شماره‏، مهر و عضویت در سازمان نظام پزشکی ایران لازم است. با توجه به این‏که دوره‏های تخصص پزشکی در آلمان، برخلاف رشته‏ های علوم پایه‏ ی پزشکی به زبان آلمانی است و نه به زبان انگلیسی، آشنایی با زبان آلمانی لازم و ضروری است. در آلمان، در مقطع دکترا و پی‏ اچ‏‏ دی علوم پزشکی، امکان تحصیل به هر دو زبان آلمانی و انگیسی وجود دارد. اما در مقطع تخصص پزشکی، در کشور آلمان فقط و فقط به زبان آلمانی می‌توان تحصیل کرد.
آشنایی به زبان آلمانی، در چه سطحی برای یک پزشک لازم است؟
سطح زبان لازم برای ورود به دوره‏ی تخصص پزشکی سطح “B2” است. منتها این سطحی است که در نهایت برای گرفتن تمام مدارک لازم، ضروری است. در شروع کار، یعنی پزشک وقتی می ‏خواهد تماس و ارتباط‏ خود را با بیمارستان‏ها و کلینیک‏ها شروع کند و از یک بیمارستان یا کلینیک پذیرش بگیرد، لازم نیست حتما مدرک “B2” داشته باشد.

یک پزشک وقتی می‏خواهد وارد سیستم تخصص این‏جا بشود، باید چند مرحله را طی کند و چند کار را انجام دهد. مرحله‏ ی اول گرفتن پذیرش از یک بیمارستان یا کلینیک است. یعنی یک پزشک متخصص و پروفسوری که بر اساس قوانین آلمان، اجازه‏ ی گرفتن دستیار یا رزیدنت را دارد، باید حاضر شود ایشان را به عنوان دستیار یا رزیدنت خود، در کلینیک، بیمارستان و یا مطب خود بپذیرد. به این ترتیب، اولین مرحله، گرفتن پذیرش از پروفسور یا استاد مربوطه در یک کلینیک یا بیمارستان است.
منتها این شرط کافی نیست. یعنی یک پزشک ایرانی وقتی می‏خواهد به آلمان بیاید و وارد سیستم تخصصی این‏جا بشود، علاوه بر این‏که باید از کلینیک یا بیمارستان پذیرش بگیرد و این مدرک را در دست داشته باشد، باید دو مرحله‏ ی مهم دیگر را هم طی کند.

یک مرحله‏ ی آن، گرفتن اجازه‏ ی کار طبابت یا اجازه‏ی کار پزشکی در آن بیمارستان و کلینیک خاص است. یعنی باید به اداره‏ ی مربوطه در آن ایالت مراجعه کند. همان‏طور که می‏دانید، سیستم آلمان، سیستم فدرال است. ۱۶ ایالت یا “بوندس ‏لند” وجود دارد که بعضی از قوانین در این ایالت‏ها مشترک است و بعضی از آن‏ها متفاوت است. یک پزشک بعد از این‏که از آن بیمارستان یا کلینیک پذیرش را گرفت، باید از اداره‏ی صادرکننده‏ ی مجوز طبابت یا پزشکی بابت اشتغال به کار پزشکی در آلمان هم مجوز بگیرد.
سیستم تخصص در آلمان، علاوه بر تحصیل، کار هم هست. یعنی وقتی یک پزشک ایرانی می‏خواهد وارد سیستم تخصص در آلمان ‏شود، تحصیل و کار در کنار هم است.

پس مثل سیستم دانشجویی نیست که فقط همان پذیرش از دانشگاه یا پذیرش از بیمارستان یا کلینیک دانشگاهی و یا غیردانشگاهی کافی باشد. نه؛ این قدم اول کار است. قدم دوم گرفتن مجوز طبابت یا پزشکی از اداره ‏ی صادرکننده‏ در آن ایالت است که اصطلاحاً به آن “Berufserlaubnis ” می‏گویند.

قدم سوم، بعد از گرفتن این دو مدرک، مراجعه به اداره‏ ی کاری آن شهری است که بیمارستان یا کلینیک در آن‏جا واقع شده و گرفتن اجازه‏ ی کار، یعنی “Arbeitserlaubnis” است.

بعد از این‏که پزشک ایرانی، هر سه‏ ی این مدارک را تهیه کرد، با دردست داشتن آنها، یعنی پذیرش از بیمارستان یا کلینیک، اجازه‏ ی کار پزشکی (Berufserlaubnis) و اجازه‏ ی کار از اداره‏ ی کار آن شهر (Arbeitserlaubnis)، به سفارت آلمان در ایران و یا در کشور دیگری که سکونت دارد مراجعه می‏کند و از آن‏ طریق درخواست ویزا می‏کند.
یعنی غیر از پیدا کردن استاد راهنما، داوطلبان باید برای گرفتن اجازه‏ ی طبابت و اجازه‏ ی کار هم از ایران اقدام کنند و با داشتن این مدارک، تازه برای گرفتن ویزا اقدام نمایند.

در سیستم پزشکی آلمان، یک پزشک می‏تواند دوره‏ ی تخصص خود را در انواع مختلف بیمارستان‏ها طی کند. ما چندین نوع بیمارستان در آلمان داریم؛ از جمله بیمارستان‏های دانشگاهی (Universitätsklinikum) که بیمارستان‏هایی هستند که مستقیماً در تملک دانشگاه‏ها هستند و زیر نظر دانشگاه اداره می‏شوند. دوم بیمارستان‏های آموزشی آکادمیک (Akademisches Lehrkrankenhaus) هستند. این‏ها بیمارستان‏هایی هستند که مستقیماً در تملک دانشگاه نیستند، ولی با دانشگاه همکاری آموزشی دارند و با دانشگاه کار آموزشی انجام می‏دهند. یعنی دانشگاه‏ها، دانشجوهای خود را برای طی دوره‏ های عملی، در طی مدت تحصیل پزشکی یا تحصیل مقاطع تخصصی، به این بیمارستان‏ها می‏فرستند.

این بیمارستان‏ها که می‏توانیم از آن‏ها به عنوان بیمارستان‏های آموزشی نام ببریم، با بیمارستان‏های دانشگاهی فرق دارند. تفاوت‏شان هم در این است که مستقیماً زیر نظر دانشگاه ‏ها اداره نمی‏شوند و در تملک دانشگاه نیستند، ولی با دانشگاه‏ها کار می‏کنند و همکاری آموزشی دارند. در سربرگ‏ های‏شان هم اسم آن دانشگاه را می‏آورند. نوع سوم بیمارستان‏ های خصوصی (Privat) هستند که خود این‏ها هم انواع و اقسام دارند. بیمارستان‏هایی که در تملک شهرداری‏ها هستند، بیمارستان‏هایی که در تملک کلیساها و نهادهای مذهبی هستند و یا بیمارستان‏ هایی که کاملاً خصوصی‏ اند و زیر نظر بخش خصوصی اداره می‏شوند.

 بعد از این‏که دوره‏ ی تخصص‏تان را در آلمان تمام کردید، اگر تمایل داشته باشید که به ایران برگردید و بخواهید که آن‏جا مدرک تخصصی صادره از آلمان شما ارزش‏یابی شود و مورد تایید قرار بگیرد، حتماً و حتماً مدرک شما باید از بیمارستان دانشگاهی (Universitätsklinikum) باشد. بر اساس قوانین جاری وزارت بهداشت ایران، مدارک تخصصی صادره از آلمان، تنها در صورتی قابل ارزش‏یابی خواهد بود که آن پزشک دوره‏ ی تخصص خود را از یک بیمارستان دانشگاهی یا (Universitätsklinikum) گذرانده باشد. لیست دانشگاه‏های معتبر هم در سایت وزارت بهداشت ایران وجود دارد.

دریافت اجازه کار 6 ماهه جهت ادامه یا کسب تخصص بدون گرفتن بورسیه تنها زمانی امکان پذیر است، که این دوره:
• از لحاظ سیاسی حائز منافع توسعه ای باشد
• در راستای منافع دانشگاهی کشور پزشک متقاضی باشد
• در چارچوب یک قرارداد همکاری مابین دو مدرسه عالی باشد
پس از دریافت تأییدیه از استاد راهنما، دریافت اجازه کار بر اساس ماده دهم و تأیید بورسیه، متقاضی می تواند برای دریافت ویزا به سفارت آلمان مراجعه کند
بورسیه های تحصیلی تخصص پزشکی در آلمان
شرایط اخذ بورس تحصیلی در تخصص پزشکی
• گذراندن دوره حداقل 7 ساله در رشته پزشکی و دریافت مدرک دانشگاهی ، همچنین داشتن اجازه طبابت در کشور مبدأ ( برای کشورهای در حال توسعه داشتن 3 سال سابقه شغلی الزامی است).
• شروع یک دوره پزشکی تخصصی درکشور مبدأ، که به پایان رساندن آن نیز ممکن باشد.
• تحصیل یا فعالیت شغلی درکلینیک یکی از دانشگاه های کشور مبدأ به هنگام ارسال درخواست.
• اهداف برنامه ریزی شده جهت فعالیت در دانشگاه کشور مبدأ پس از پایان دوره تخصص در آلمان.
• تأییدیه جهت سرپرستی و فعالیت شغلی در یک کلینیک دانشگاهی در آلمان.
پزشکان خارجی برای فعالیت در کلینیک های آلمان باید اجازه نامه ای که برای دانشجویان بورسیه ای خود با عنوان “اجازه طبابت موقت” تهیه می نماید، داشته باشند . درخواست آن ممکن است چند هفته یا چند ماه به طول انجامد.
توجه
آن دسته از پزشکان عمومی که تمایل دارند دوره Phd را در آلمان بگذرانند با داشتن موافقت نامه از یک استاد راهنما در آلمان می توانند درخواست بورس تحصیلی بدهند. هم چنین اقامت به مدت یک سال به منظورتهیه منابع به منظور انجام دوره دکترا در ایران و یا برای انتشار مقاله یا کتاب نیز قابل درخولست است.
قابل توجه دانشجویان دوره تخصص پزشکی
برای موارد زیر درخواست بورس تحصیلی حد اکثر برای مدت یک سال امکان دارد:
• گذراندن بخشی ازدوره تخصص در یکی از کلینیک های آلمان
• انجام پروژه های تحقیقاتی
رشته هاي تخصصي كه فعلا در بيمارستانها اعلام نياز شده و پذيرش مي دهند .

1- بيهوشي 2- داخلي(ريه و غيره) 3- جراحي 4- فلب 5- زنان

6- مغز واعصاب 7- روان درماني 8- گوش و حلق و بيني

۱-پذیرش دوره تخصصی پزشکی حتما باید از uniklinik باشد تا برای تایید توسط وزارت بهداشت به مشکل بر نخورید

2-واژه learn krankenhaus به معنای بیمارستان آموزشی در نامه پذیرش شما بر خلاف تصور اعتبار پذیرش شما را زیر سوال برده و مدارک بیمارستان آموزشی مورد تایید وزارت بهداشت ایران نیست

در این مورد وزارت بهداشت تا به حال بصورت صریح نامه یا بخشنامه ای مینی بر مورد قبول نبودن تحصیل در بیمارستان های خصوصی را صادر نکرده است ولی می گویند در زمانی که برای ۳ هفته جهت تایید مدرک به یکی از دانشگاه ها فرستاده می شوید به مشکل بر می خورید

3-در صورتیکه در lehr krankenhaus مشغول تحصیل هستید می توانید از uniklink ها در خواست پذیرش کنید ولی اینکه زمان تحصیل در بیمارستان آموزشی را وزارت بهداشت تایید می کند یا نه

4-در صورتیکه در یک uniklink تحصیل می کنید می توانید ادامه تحصیل خود را در صورت تمایل و گرفتن پذیرش تعویض نمایید ولی هیچ گواهی کار زیر 6 ماه محاسبه نمی شود.

5-قوانین به تدریج در ایالت ها به این منوال سوق می خورد که به هر حال آزمون ارزش مساوی را در زمان اخذ مدرک تخصص گذرانده باشید ولی هنوز صد در صد نشده است .بعضی از ایالت ها پیشرو تر بوده و از چندین ماه قبل هنگام تحویل نامه اجازه کار متنی تحت عنوان احتمال نیاز به قبولی در آزمون را به نامه اجازه کار الصاق می نمایید.حالا این چقدر جدی خواهد شد به عرض برسانم هنوز کسی از رزیدنت های تازه پذیرش گرفته که من می شناسم بخاطر عدم شرکت در آزمون دچار مشکل نشده. با ۳ ماه آلمانی فقط می تونید آدرس بپرسید پس نه امکان مکالمه آلمانی دارید نه مکاتبه ولی بعضی از پروفسور ها به انگلیسی هم نامه ها را جواب می دهند ولی در کل اگر در حد b1 نیستید خودتون کاری نکنید بهتر است.

مشاور حتما نباید کسی باشه که 10 میلیون بهش بدید و منتظر باشید ایمیل پذیرشتون رو بیاره و چکشو پاس کنه.این مشاور می تونه دوست پزشکی باشه که قبلا این راه رو رفته و می تونید بهش اعتماد کنید و اون هم بخواد براتون وقت بگذاره و فردا روز هم یه شام مهمونش کنید و بی حساب بشوید.

از معلم آلمانیتون هم می تونید به عنوان یک مشاور رایگان بهره ببرید تا نظرات شما را به آلمانی نوشته و یا اگه لازم باشه 2 تا زنگ هم براتون بزنه.ولی هیچ وقت با معلم آلمانیتون به عنوان مشاور که برای شما پذیرش بگیرد قرارداد نبندید مگر اینکه قبلا مطئن باشید برای یکی قبل شما پذیرش تخصصی پزشکی گرفته چون این موضوع با پذیرش تحصیلی متفاوت است.

در مورد شرکت های پذیرش دانشجو اکثرا در مورد تخصص پزشکی بدون اطلاع هستند که مدعی مشارکت با یک شرکت آلمانی پذیرش دانشجو هستند ولی می توانید همه را ارزیابی کنید و اگر نظرتان مثبت بود از اینکه مشاور اصلی که در آلمان کار شما را انجام می دهد پزشک است با صحبت با او قبل از پرداخت مبلغی اطمینان کسب کنید.

با این مشاور قرارداد نبندید:

1-هیچ پولی در ابتدا طلب نکرده و چک بالای ده میلیون بخواهد و بگوید بعد از گرفتن اجازه کار نقدش می کنم

نظرات متفاوت است ولی به نظر من برای پذیرش پزشک مهمان بدون حقوق در رشته غیر لوکس پرداخت بیش از 10 میلیون ارزش ندارد حالا اکه یکی می خواد برای یه رشته لوکس تو یه جای خاص تو آلمان 50 میلیون هم بده و راضی هست که سریع تر کارش درست شود که نمی شه مانعش شد.

2-مدعی شود پذیرش رشته غیر رادیو یا پاتو را بدون مصاحبه خواهد گرفت و 2000 یورو علی الحساب

طلب کند و سابقه قبلی از افراد قبلی که این فرد فرستاده باشه نداشته باشید

3-بگوید بعد از دادن آزمون ارزش مساوی شما حتما حقوق خواهید داشت(این مسئله که شما در همان مکنی که پذیرش اولیه را گرفته اید بعد از آزمون بحقوق داشته باشید از عهده مشاور خارج است ولی امکان اینکه بعد آزمون و داشتن مدرک b2 گوته از بیمارستان های دیگر پذیرش بگیرید همیشه است و هر چه رشته کشیک دار تر باشد احتمال آن بیشتر است ولی مثلا در رشته درماتولوژی احتمال خیلی کمه داره که جای خوب بتونی حقوق بگیری)

در مورد نکته سوم که همه رو همین مسئله گیر می کنند می خوام یک لحظه خودتون به آلمانیها فکر کنید:

یک پزشک خارجی که با دانش آلمانی حداقل ۲ سال فاصله داره+اینهمه پزشک آلمانی که می خواهند تخصص پزشکی بخونند.واسه چی باید به شما ۳۴۰۰ تا ماهیانه حقوق بدهند

از طرف دیگه:

فرض کنید الان یک پزشک عمومی ۱ میلیون ونیم درآمد داره که همه اش خرج میشه.حالا اگه این پزشک عمومی بره المان و ۳۴۰۰ یورو ماهیانه حقوق بگیره بعد ۵ سال با پس انداز ماهی ۲۰۰۰ یورویی خودش از حقوق ۳۴۰۰ تایی حدودا ۲۰۰ میلیون توامن پس انداز خواهد داشت+یه تخصص لوکس.

فکر می کنید اگه ۱۰ درصد این داستان حقیقت داشت الان تعداد پزشک های عمومی ایرانی تو آلمان بیشتر از پزشک های تو کشور خودمون نبود.پس واسه چی می گذارید سرتون رو کلاه بگذارند.

ایا دانشگاهی مورد تایید امریکا هست یا شعبه ای از امریکا که دیگه اگر رزیدنتی تمام شد نیازی به امتحان usmle برای کار در امریکا نباشه؟متشکرم

 اگه آلمانیت خوبه خودت واسه دانشگاه هایی که می خوای درخواست بده و رزومه ات بفرست. هنوز این اتفاق نیفتاده که تخصص آلمان رو آمریکا قبول کنه فکر هم نکنم حالا حالا ها بشه

برگرفت سایت دکتر فرهنگ و دویچه وله و چند سایت خدماتی دیگر