«کت چرمی» اولین فیلم بلند سینمایی حسین میرزامحمدی به تهیه کنندگی کامران حجازی از جمله فیلم‌های جشنواره فجر است که به سراغ موضوعات ملتهب اجتماعی رفته است تا با نمایش واقعیت‌هایی در زیر پوست شهر در جریان است؛ چه در میان طبقه کم‌برخوردار و بزهکار اجتماعی و چه متمکن و به اصطلاح یقه سفیدها اثری دغدغه مند محسوب شود.
«کت چرمی» از هر جهت اعم از سوژه داستان، نحوه روایت، نوع کارگردانی و حتی اسامی بازیگران و شخصیت‌ها حتی بدون توجه به تیتراژ تداعی‌گر ردپای محمدحسین مهدویان است که بعنوان مشاور کارگردان در فیلم حضور دارد.
در «کت چرمی» بدلیل پراکندگی موضوعات و پرداختن به خرده داستان‌هایی چون قصاص، تجاوز و…سوژه اصلی داستان یعنی پولشویی و فساد مالی یقه سفیدها در قالب مؤسسات خیریه و کمپ‌های ترک اعتیاد و با سوء استفاده از دختران بی سرپرست و بد سرپرست به حاشیه رفته و فیلمساز نمی‌تواند آسیب شناسی عمیقی از آن داشته باشد.
آشکارا «کیف چرمی» رونوشتی به روز شده از «مرد بازنده» است، شیوه روایت نوع قهرمان سازی، شخصیت پردازی و…به طور کلی گفتمان عدالت‌خو‌اهی حاکم بر هر دو یکی است، «عیسی فرهمند» همانند احمد خسرویِ «مرد بازنده» اینبار نه در قالب یک پلیس بلکه در نقش یک مأمور بهزیستی و اورژانس اجتماعی یک ابر قهرمان تنها، شکست خورد و عاصی است که چون هرچه تلاش می‌کند از راه قانونی نمی‌تواند به منشأ جرم و فساد دست یابد به کارهای خودسرانه و زیرپاگذاشتن قوانین روی آورده و به سبک خود عدالت را اجرا می‌نماید.
همچنین برخلاف دیگر فیلم‌های ژانر نوآر،«کت چرمی» پایانی امید دهنده و روشن دارد و همین باعث می‌شود که با وجود تلخی داستان و نمایش انواع و اقسام معضلات اجتماعی با اجتناب از سیاه نمایی مطلق و به تصویر کشیدن افرادی با وجدان کاری در مناصب مختلف که به فکر دردهای مردم جامعه هستند، حداقل حال مخاطب بعد از تماشای آن بد نشود.
برگرفت فارس نیوز
