گل نیلوفر یک نماد مهم دورهان هخامنشی بوده است معلوم نیست چرا آنها نیلوفر را دوست داشته اند حتی یک جشن تابستانه به نام جشن نیلوفر داشته اند در اساطیر ایران این گل نماد ایزد بانوی ناهید است که جای مهمی در آئین‌های ایران باستان به خود اختصاص می‌دهد وی ایزد بانوی آب می‌باشد که در نقوش برجسته به صورت زنی جوان حجاری شده‌است نام این خدا نخستین بار به صورت آناهیتا در کتیبه‌های هخامنشی دیده شده‌است بنابراین گل نیلوفر آبی را گل آناهیتا به‌شمار آورده‌اند.
نام نیلوفر در زبان سانکسریت پادما(padma) ،در زبان چینی لی‌ین‌هوا (lien-hua)، به زبان ژاپنی رنگه (Range) و در انگلیسی لوتوس (lotus) است.گل نیلوفر یکی از شاخص ترین نمادهای گیاهی و باستانی است و از جمله نمادهایی است که از تمدن مصر و فنقیه وارد دنیای باستان شرق از جمله ایران شده است. ایرانیان گل نیلوفر را نماد خورشید، کمال، زیبایی و باروری می دانند. نماد آناهیتا ایزد بانوی آب های روان است، که با آیین مهر پیوند نزدیک دارد. در نگاره های تخت جمشید تا طاق بستان دیده شده است. با توجه به این مسئله، هدف ما از این تحقیق بررسی نقش و جایگاه نماد گل نیلوفر در دنیای ایران باستان و دستاوردهای آن بوده است. روش تحقیق مورد استفاده بصورت کتابخانه ای بوده است. در این مقاله به مواردی چون : نماد گل نیلوفر، جشن گل نیلوفر، دستاوردهای هنری گل نیلوفر و … پرداخته شده است و سعی بر این داشته ایم که، به اهمیت نقش و جایگاه گل نیلوفر در دنیای ایران باستان بپردازیم تا بر همگان آشکار شود.
